از کجا بفهمیم تشک طبی فنری است؟
همیشه ظاهر تشک به تنهایی گویای نوع داخلی آن نیست و بسیاری از مدلهای مموری فوم یا فوم سرد از بیرون شبیه تشکهای فنری دوخته میشوند و برای همین اگر قرار است بدون نیاز به اطلاعات روی برچسب یا توضیح فروشنده خودمان بتوانیم نوع تشک را حدس بزنیم باید چند نشانه ساده اما مهم را بررسی کرد که در ادامه به تشریح این نکات خواهیم پرداخت با ما همراه باشید.
تست انعطاف و حالت بازگشت (ارتجاع)
تشک های دارای فنر معمولا حالت ارتجاعی قابل محسوسی دارند یعنی اگر با دست یا زانو روی سطح فشار وارد شود خیلی سریع و با قدرت به حالت اولیه برمیگردند البته تشکهای فومی هم به حالت اولیه بازمیگردند اما بازگشت آنها کمی آهستهتر، نرمتر یا بدون حس جهش است که این نکته شاید در نگاه اول جزئی به نظر برسد اما اگر چند تشک را کنار هم تست کنیم تقریبا اولین موردی است که خودش را نشان میدهد.
فشار نقطهای و واکنش تشک
در مدلهای فنری اگر با انگشت یا کف دست فشار نقطهای وارد شود مقاومت تشک بیشتر و سفتتر از حالت فشار پخششده است چون فنرها بیشتر با فشارهای نقطهای واکنش نشان میدهند همچنین اگر فشار نقطهای خیلی راحت فرو رفت و مثل یک سطح اسفنجی رفتار کرد احتمال فومی بودن بیشتر است تا فنری بودن.
احساس یا صدای خفیف فنر هنگام فشردن
همه تشکهای فنری صدا تولید نمیکنند اما برخی از مدلها مخصوصا وقتی نو هستند با فشردن ناگهانی سطح صدای بسیار خفیفی ممکن است شنیده شود اما این صدا به هیچ وجه معیار قطعی نیست چون بسیاری از تشکهای فنر پاکتی کاملا بیصدا طراحی شدهاند.
معیار بهتر از صدا این است که اگر هنگام فشار مقداری لرزش ریز و منظم حس شود میتواند نشان دهد که ساختار داخلی یک سیستم فنری فعال دارد.
وزن و جابه جایی تشک
تشکهای فنری نسبت به تشکهای کاملا فومی معمولا سنگینتر هستند و دلیل آن کاملا مشخص است اینکه فنرها، اسکلت فلزی داخلی و لایههای تقویتی اطرافشان وزن قابل توجهی دارند که اگر تشک را بلند کنید و وزن آن بیشتر از انتظار باشد به احتمال زیاد ساختاری فنری دارد.
لمس جداره کناری تشک
در بعضی مدلهای فنری ضخامت اطراف تشک کمی سختتر از سطح خواب است چون در دیوارهها فومهای تقویتی برای جلوگیری از تغییر شکل فنرها استفاده میشود و اگر لبه تشک را با انگشت فشار دهید و متوجه مقاومت بیشتر نسبت به سطح شوید این اختلاف مقاومت نیز میتواند نشانهای از وجود فنر داخل تشک باشد.
الگوی دوخت سطح تشک
این مورد جنبه تکمیلی دارد که بسیاری از تشکهای فنری دارای دوختهای منظم مربعی یا لمسهدوزی هستند تا فشار فنرها بهتر پخش شود اما چون تشکهای فومی هم امروز با همین الگو دوخته میشوند به تنهایی شاخص قابل اتکایی نیست ولی وقتی همراه با موارد بالا بررسی شود میتواند احتمال تشخیص را بالا ببرد.

ارتفاع استاندارد تشک
معمولا تشکهای طبی – فنری بین 22 تا 32 سانت ارتفاع دارند به این دلیل که لایه فنر، فومهای اطراف، لایه پد و لایههای محافظ بالایی حجم بیشتری نسبت به مدلهای تک فوم اشغال میکنند و اگر با یک تشک بسیار کمارتفاع روبهرو هستید (زیر 20 سانت) احتمال فنری بودن کاهش پیدا میکند مگر اینکه مدل بسیار خاص باشد.
تست تکان انتقالی
یک لیوان آب را روی تشک بگذارید و با دست روی بخش دیگری از آن ضربه بزنید که در تشکهای دارای فنر متصل (نه پاکتی) آب بیشتر موج میگیرد چون اسکلت فنری میتواند ارتعاش را منتقل کند و اگر موج خیلی کم یا تقریبا صفر بود احتمالا یا فنر پاکتی دارد یا کاملا فومی است.
نگاه دقیق به برچسب مشخصات
در حالت استاندارد روی برچسب تشک درج میشود و این مورد را در انتهای بخش به عنوان یک فیلتر کنترل نهایی قرار میدهیم.
-
ویژگی تشک طبی فنری
تشکهای طبی فنری از ترکیب دو بخش اصلی ساخته میشوند که هسته فنری مسئول تحمل وزن و ایجاد حالت ارتجاعی است و لایههای طبی که معمولا از فومهای متراکم، لاتکس یا پدهای تقویتی تشکیل شدهاند و وظیفه محافظت از ستون فقرات را دارند.
این تشکها به دلیل داشتن فنر تهویه بهتری در مقایسه با مدلهای کاملا فومی دارند و برای افرادی که هنگام خواب گرما را بیشتر احساس میکنند مناسبتر هستند همچنین حس کلی این تشکها نسبت به فوم کمی پرانرژیتر است و معمولا سطحی با سفتی متوسط تا نیمهسفت ارائه میدهند که برای بسیاری از افراد حس پشتیبانی مطمئن ایجاد میکند.
همچنین عمر مفید این تشکها در استفادهی نرمال نسبتا خوب است مخصوصا اگر فنرها از نوع پاکتی باشند که فشار را مستقل تر کنترل میکنند.

-
معایب تشک طبی فنری
در کنار ویژگیهای کاربردی که ذکر شد تشکهای طبی فنری ضعفهایی هم دارند که بهتر است قبل از خرید به آنها توجه شود زیرا برخی افراد ممکن است حس ارتجاعی فنر را چندان دوست نداشته باشند مخصوصا اگر عادت به سطح کاملا ثابت و بدون بازگشت داشته باشند.
در مدلهای فنر متصل انتقال حرکت میتواند بیشتر باشد و برای خوابهای دو نفره در برخی موارد آزاردهنده شود همچنین اگر تشک کیفیت پایینی داشته باشد یا از فنرهای تقویت نشده استفاده شده باشد احتمال افت و گود شدن تشک پس از مدت استفاده افزایش پیدا میکند.
در موارد نادر امکان احساس فشار فنر در بخشهای کمضخامت تشک وجود دارد و اگر وزن فرد بسیار بالا باشد یا تشک به درستی با وزن بدن طراحی نشده باشد میتواند در طولانیمدت راحتی را کاهش دهد.
مزایا و دلیل محبوبیت این نوع تشکها
تشکهای طبی – فنری به این دلیل پرطرفدار شدهاند که هم پشتیبانی طبی را ارائه میدهند و هم ساختار فنری باعث جریان هوای بهتر و انعطاف قابل کنترل در هنگام خواب میشود و همچنین این تشکها برای کسانی که دردهای ناحیه کمر دارند اما نمیخواهند روی سطح کاملا سخت بخوابند انتخاب مناسبی محسوب میشوند زیرا فنرها کمک میکنند بدن کاملا روی سطح قفل نشود اما لایههای طبی اجازه نمیدهند ستون فقرات بدون پشتیبان رها بماند.
انواع فنرهای بهکاررفته در تشکهای طبی – فنری
- فنر بونل (متصل)
قدیمی ترین و رایج ترین ساختار فنری است که فنرها به هم متصل اند و میتوانند حرکت را منتقل کنند و برای کسانی که روی تشک حالت بازگشت قوی میخواهند این مدل هنوز جذاب است.
- فنر پاکتی
هر فنر در یک محفظه پارچهای مستقل قرار دارد که این مدل بیصدا، دقیق و با قابلیت پشتیبانی موضعی بهتر است و انتقال حرکت را تا حد زیادی کاهش میدهد.
- فنر میکروپاکتی
ورژن کوچک تر و متراکم تر فنرهای پاکتی است که گاهی در لایه نزدیک به سطح قرار میگیرد و حس طبی دقیقتری ایجاد میکند.
برای چه افرادی تشک طبی فنری مناسب است؟
- افرادی که خواب گرم دارند و تهویه برایشان اهمیت دارد.
- کسانی که دردهای خفیف تا متوسط کمری دارند اما سطح کاملا خشک یا بیانعطاف نمیخواهند.
- افرادی که وزن متوسط تا نسبتا بالا دارند و تشکهای سبک فومی خیلی سریع برایشان دچار افت میشود.

برای چه افرادی مناسب نیست؟
- کسانی که دوست دارند بدن خیلی آهسته روی تشک فرو رود و بازگشت جهشی نداشته باشد.
- افرادی که انتقال حرکت صفر برایشان یک اولویت غیرقابل مذاکره است.
- کسانی که تشک فوق نرم بدون مقاومت داخلی نیاز دارند (که بیشتر ویژگی مموری فوم است).
در نهایت برای تشخیص اینکه تشک طبی – فنری است یا نه به هیچ وجه فقط به ظاهر اتکا نکنید چون بسیاری از مدلهای فومی از بیرون مثل تشک فنری دوخته میشوند.